Pijlers van de samenleving: ‘Het leukste is spellen verzinnen en er zelf aan meedoen’
Scouting Kwintsheul is een van de weinige watergroepen in het Westland. “De jongsten, de bevers en de welpen, spelen nog alleen op het land, maar vanaf tien jaar mogen de kinderen, zeerobben, zeeverkenners en wilde vaart, ook het water op waar ze leren zeilen,” vertellen Erwin Grootscholten en Eva Barendse. Zij hebben de leiding over de bevers, kinderen van vijf tot acht en de zeeverkenners, van twaalf tot en met zestien jaar.
door Lisette Eindhoven
Eva (25) en Erwin (34) bedenken spellen voor de kinderen. “Voor de zeeverkenners zijn dat spellen op en rond het water in de buurt van ons clubhuis aan de Zwet,” zegt Eva. “Vijf jongeren zijn samen de bemanning van een lelievlet, een stalen zeilboot. Zij varen altijd samen en de oudste heeft de leiding over de vlet. Ik zeil zelf niet mee, ik sta onderweg om daar spelletjes te begeleiden. In de winter zeilen we niet, dan doen we landspellen, onderhouden we de boten en leren we de kinderen zeiltheorie.”
Plezier
De bevers doen alleen maar spellen op het land, zij komen in het centrum van Kwintsheul bij elkaar. “Ze leren vooral om samen te spelen,” zegt Erwin. “Ze moeten het immers straks in een bootje met elkaar zien te redden. We doen veel tikspellen, speurtochten en knutselen. Ook kring- en behendigheidsspellen zijn favoriet bij de kinderen.” Eva begon als bever bij scouting Kwintsheul en is er niet meer weggegaan. Ze is nu sinds zes jaar leiding. “We gaan vaak weekendjes weg en dat is altijd heel gezellig. De kinderen hebben veel lol met elkaar en ik vind het leuk als ik ze iets kan leren,” zegt Eva. Eva en Erwin benadrukken het nog maar eens: “De kinderen en jongeren leren wel veel, maar het gaat toch vooral om het plezier!”
Kinderfeestje
Erwin was heel vroeger welp en verkenner bij een andere groep van de scouting. Hij hoorde in 2005 over de watergroep. “Ik heb gewoon gevraagd of ze nog leiding nodig hadden en sindsdien leid ik de bevers. Ik wilde vroeger altijd al kleuterleider worden, dat liep destijds anders, maar de scouting maakt dat ruimschoots goed. Het kost ongemerkt veel tijd, maar van de glimlach van een kind krijg ik veel energie,” zegt Erwin. “De kinderen zijn blij en de ouders ook, zij noemen de scouting ook wel eens een kinderfeestje,” lacht hij. “Sommige kinderen blijken een uitdaging, vaak hebben de ouders dat ook nog maar net ontdekt, en dan besteed je daar tijd en aandacht aan.” Erwin en Eva zien dat de jonge scouts eerder verantwoordelijk en zelfstandig worden dan andere kinderen. “Ze zijn actief bezig, en zitten niet de hele dag op de telefoon.”
Landelijke zeilwedstrijden
Ook op de zeilboten gaan telefoon of tablet niet mee. “Die kan zomaar in het water vallen,” lacht Eva. “We triggeren de jongeren om uit te proberen wat ze zelf aankunnen. Ze koken zelf of helpen mij en wat ze leren, geven ze weer aan de jongere kinderen door.” Eva en Erwin gaan graag naar de scouting, het is er altijd gezellig met het eigen team en de kinderen. Over wat het allerleukste is, zijn ze het direct eens: “We verzinnen niet alleen de spellen, maar we mogen er ook aan meedoen!” Vol trots vertelt Eva dat ze binnenkort aan de landelijke scoutingzeilwedstrijden in Zeewolde meedoen. “Er zijn twee dagen wedstrijden, en gelukkig kunnen we de boten op een trailer vervoeren, anders zouden we nog vier dagen heen en weer moeten varen. We gaan er voor het eerst heen en we kijken er erg naar uit. Wie weet komen we terug met een mooie prijs!”
