MensenLeven - Gert-Jan van der Kooij: ‘Bordschrijven vond ik het leukste vak’

door Geraldine Hindriksen

Toen Gert-Jan van der Kooij (40) uit Monster na zijn middelbare school moest kiezen voor een vervolgopleiding, twijfelde hij tussen de Pabo en een ICT-opleiding. Gert-Jan: “Ik was nogal handig met de computer, maar ik heb toch gekozen voor de Pabo. Van 2002 tot 2006 heb ik in de kinderopvang gewerkt. Het was een leuke plek, maar dat veranderde toen ik naar een andere groep moest. Ik heb ontslag genomen en ben naar een ICT-detacheringsorganisatie gegaan waarbij ik op verschillende plekken heb gewerkt. Uiteindelijk ben ik blijven hangen bij NWO in Den Haag. Daar zei het ICT-afdelingshoofd altijd: ‘Zorg dat je voor je 40e weg bent! Daarna lukt het niet meer om wat anders te vinden.’ Ik heb naar hem geluisterd en ben daar ruim vier maanden geleden gestopt. Nu werk ik bij het Haags Montessori Lyceum.”

De Krijtman

In 2015 begon Gert-Jan naast zijn vaste baan voor zichzelf als ‘De Krijtman’. De liefde voor het krijten begon al op de Pabo. “Bordschrijven vond ik het leukste vak. Ik had zo’n gave leraar! Hij vond de rest niet interessant, als je maar goed kon schrijven.” Gert-Jan moet lachen: “Toen ik mijn diploma had gehaald waren alle krijtborden digiborden geworden. Dat was wel een beetje jammer.” Gert-Jan greep zijn kans toen hij enkele jaren geleden langs de weg bij een tuincentrum een bord zag staan waar heel slordig iets op was neergezet. Hij vroeg of hij dat bord mocht verbeteren. “Dat was goed en ze waren heel blij met het resultaat.” Het bord trok de aandacht van iemand die werkte in het restaurant van een ziekenhuis. “Er werd me gevraagd daar alle krijtborden te doen, met menu’s en dergelijke. Ik heb alles zelf ontworpen en het was een succes. Ik ben naar de Kamer van Koophandel gegaan en heb me ingeschreven. Zo is mijn bedrijf De Krijtman ontstaan.”

In 2015 en 2016 deed Gert-Jan mee aan een programma voor persoonlijke ontwikkeling. Hij kreeg de opdracht zichzelf tot de nr. 1 in zijn eigen vakgebied te benoemen. “Sindsdien noem ik mij Stoepkrijter des Vaderlands. De naam valt op en mensen onthouden het. Ik heb al veel opdrachten gehad en deel van alles op Facebook en mijn site. Ik ben begonnen met typografisch werk en ben vervolgens naar geometrische vormen en logo’s gegaan. Nu werk ik naar 3D toe. Bij deze tekeningen komt een hoop wiskunde en rekenen kijken. Dit gebruik ik ook op het Lyceum waar ik een master stoepkrijten geef. Zo kunnen de leerlingen zien hoe gaaf wiskunde is en hoe je het kunt gebruiken.”

APV

Gert-Jan kwam in het nieuws door zijn stoepkrijttekeningen in Den Haag. “Daar was ik vaak bezig, maar regelmatig zei een politieman dat ik moest stoppen. Ik heb een vergunning aangevraagd bij de gemeente Den Haag maar die werd helaas geweigerd. Toen heb ik een mailtje gestuurd naar GroenLinks die er een persbericht van maakte. Dit is groots opgepakt door de media. Het had tot gevolg dat in de Algemene Plaatselijke Verordening APV in Den Haag het woordje ‘krijt’ is geschrapt en stoeptekeningen werden toegestaan. Meer gemeentes hebben dit voorbeeld gevolgd.”

Tijdelijk

Op de vraag of het geen pijn doet als de regen een tekening wegspoelt, heeft Gert-Jan een filosofisch antwoord. “Nee hoor, dat vind ik prima. Het mooie van krijten is het tijdelijke. Dit is een metafoor met het hele leven. Alles is tijdelijk, wij zijn ook tijdelijk. Geniet van alles wat er is; je weet niet hoe lang dingen er zijn. En elke keer krijg je de kans om met een schone lei te beginnen.” Lachend sluit Gert-Jan af: “Het is maar goed dat het regent, anders is er straks geen plek meer om te stoepkrijten…”