Henk en Elly Hazewinkel: ‘We hebben zó veel georganiseerd in De Luifel’

Nieuws
"Henk en Elly Hazewinkel voor hun kroeg De Luifel." (Foto: "gh")

In het weekend van 27 juli sluit café De Luifel in Poeldijk voorgoed de deur. Voor de eigenaren Henk en Elly Hazewinkel wordt het een memorabel moment. Na 26,5 jaar eindigt het samen leven voor en werken in hun eigen kroeg.

door Geraldine Hindriksen

Henk en Elly Hazewinkel, beiden 61 jaar, leerden elkaar op 18-jarige leeftijd kennen in de kroeg De Wip in Naaldwijk. Henk was daar diskjockey en Elly was een vaste bezoekster. Elly kijkt er met een lach op terug: “Ik vond hem altijd al leuk, maar Henk wilde eerst mijn vriendin en toen een andere vriendin. Ik was de derde keus.” Dat het een goede keus is geweest, bewijst het feit dat ze inmiddels 42 jaar getrouwd zijn.

27 jaar geleden besloten ze samen een kroeg te gaan runnen. Henk had een cafédiploma en Elly een middenstandsdiploma, dus ze durfden de sprong te wagen. “Er kwam in Honselersdijk een pand vrij met een horecabestemming. Dat leek ons wel wat maar uiteindelijk besloot de eigenaar het toch zelf te gaan doen. Vervolgens kwam Heineken met De Luifel op de proppen. We schrokken van de grootte en na wat gedoe met de bank – banken en horeca werken niet echt soepel samen – werd op 8 februari 1993 het groene licht gegeven. Die dag zijn we vreselijk dronken geworden.”

Gert

Het hebben van een kroeg heeft zeker aan de verwachtingen van Henk en Elly voldaan. “We hebben hier zó veel georganiseerd: zelf, met de hulp van klanten of van de brouwerij. Bijvoorbeeld koken met klanten, buikschuiven tijdens Rondje Poeldijk en vissen in de kroeg. Zie je het voor je: bakken water met vissen in het café en dan konden de klanten hengelen. We hebben kraamparty’s gehad, waarvan een zelfs met 200 man. Voor in het café mocht toen nog gerookt worden, achter niet en daar stonden op een gegeven moment negen Maxi-Cosi’s op een rijtje.”

Ze moeten lachen om de verhalen die ze vertellen, maar opeens komt er een traan bij Elly. “Het enige wat we niet hebben gehad, is een trouwerij. Ik wilde altijd een grotere broer en die vond ik in Gert, een heel goede vriend die ik mijn leasebroer noemde. Hij kwam bij ons om te bespreken dat hij ging trouwen en hier zijn feest wilde geven. De dag na die bespreking verongelukte hij. Een week later stond hier in het café zijn kist.”

Verbouwen

Na een leven hard werken komt nu het moment van stoppen. Een moeilijk moment, waar ze niet omheen kunnen. “We werken 52 weken per jaar gemiddeld zo’n 60 uur; in drukke tijden wel 80 uur. Onze fysieke gesteldheid laat wat te wensen over en daardoor wordt het werk te zwaar. We hebben geen opvolging, de verkoop van het pand zat vast en de toekomst van de kroeg staat ernstig onder druk. Tja, het rookverbod en de verhoging van de leeftijdsgrens hebben daar geen goed aan gedaan. We gaan nu alles laten verbouwen tot vier appartementen. We wonen 24 jaar boven De Luifel en straks gaan we in een nieuw appartement beneden wonen. We vieren nog één keer feest in de kroeg op zaterdag 27 juli en dan gaat de deur dicht. De spullen van het café en ook wat van onszelf gaan we verkopen op vier zaterdagochtenden in augustus. En daarna gaan we werk zoeken voor ons beiden. Ja, we moeten nog aan de bak. Én we gaan sparen voor volgend jaar, want dan trouwt ons kind op Bonaire. Dat wordt onze eerste grote vakantie!”

Henk en Elly zijn tevreden over hun leven. “We hebben het goed! Twee gezonde kinderen, twee gezonde kleinkinderen, een auto, we wonen onder een dak en we hebben iedere dag te eten. Wij hebben voor het eeuwige leven getekend en tot nu toe loopt het lekker!”