Kerkhof Dijkweg met ruiming bedreigd
Genootschap Oud Westland heeft bij de gemeente bezwaar aangetekend tegen de op handen zijnde ruiming van het Rooms-Katholieke kerkhof aan de Dijkweg in Naaldwijk. Volgens het genootschap zou er met het ruimen van het historische kerkhof een ‘monument van katholiek sociaal leven’ verloren gaan.
De RK Adrianusparochie heeft een plan ingediend voor de herinrichting van de begraafplaats. Volgens Genootschap Oud Westland gaat het om meer dan een herinrichting; zij vrezen dat alle 300 graven worden geruimd. “Het opgehoogde deel van het kerkhof wordt tot vlak boven het maaiveld afgegraven, de coniferen worden gekapt”, schrijft het genootschap. Nabestaanden krijgen tot oktober de tijd om hun grafzerk op te halen.
De geschiedenis van het kerkhof is nauw verbonden met die van de katholieke kerk in Naaldwijk. Tot 1970 werden alle Naaldwijkse katholieken aan de Dijkweg begraven. Nadat de katholieke eredienst vanaf het begin van de tachtigjarige oorlog meer dan 200 jaar verboden was, mocht in 1787 weer een parochie worden opgericht. Tot die tijd werd gebruik gemaakt van een schuilkerk aan de Zwartendijk. De eerste katholieke kerk kwam aan de Dijkweg te liggen. Deze kerk werd in 1870 vervangen door nieuwbouw. Deze intieme kerk was echter slechts een kort bestaan gegund. De toren was niet goed gefundeerd en dreigde los te scheuren van het schip van de kerk. Afbraak was noodzakelijk. In 1931 werd naar de nieuwe Adrianuskerk aan de Molenstraat verhuisd.
Tot dat jaar stond de katholieke kerk precies op de plek waar nu zich de voorhof van de begraafplaats met de Pieta van Albert Termote bevindt. Daarnaast lag de in 2009 gesloopte Pastorie De Harmonie. De robuuste witgepleiserde Pastorie vormde vele jaren de entree van het dorp. De grond voor de dodenakker werd in 1828 door de parochie aangekocht. Pastoor Jacobus Mazza van de Adrianusparochie zegende het kerkhof datzelfde jaar in. Twee jaar later wordt hij zelf op ‘zijn kerkhof’ begraven. De steen van de uit Amsterdam afkomstige pastoor Mazza bevindt zich nog in originele toestand op het graf.
Priestergraven
De begraafplaats bevat nog een aantal andere beschermingswaardige graven, meent Genootschap Oud Westland, zoals het priestergraf waarin zes priesters hun laatste rustplaats hebben gevonden waaronder enkele bekende pastoors van Naaldwijk zoals 19de eeuwse pastoors Van Dinther en Saagsveld. In de twintigste eeuw kwamen daar Van Lijnschoten, Wierdels en Van den Bergh en de rector van het Martinusgesticht Jac. Vijverberg bij en boer Hofstede, die zijn boerderij en vermogen aan de kerk naliet. Na afbraak van de boerderij werden op zijn grond kerk en pastorie gebouwd. Tevens bevat de kerkhof een zustergraf. Hierin werden de zusters Dominicanessen van Neerbosch begraven, die in Naaldwijk werkzaam waren in het onderwijs aan de RK meisjesschool en de zorg in het Martinusgesticht aan de Dijkstraat.
Op de kerkhof bevinden zich ook twee oorlogsgraven van militairen, die beiden op 10 mei 1940 zijn gesneuveld. De 19-jarige Naaldwijker Jacobus Bronswijk sneuvelde bij de verdediging van vliegveld Waalhaven in Rotterdam en Eduard Michels uit Amsterdam liet het leven nabij het voormalige café De Pet vlakbij de Heenweg. De graven geven een goed beeld van het sociale leven in Naaldwijk. De duurdere familiegraven zijn doorgaans van bekende families uit de middenstand of de tuinbouw. De slagersfamilies Van Leeuwen en Kester beschikten over een familiegraf evenals de schoenenhandel Van Alphen.
Schoolhoofd
Zoon Gerard Kester uit de bekende slagersfamilie werd pater kruisheer. Hij is als missionaris in 1965 in Congo vermoord en ligt ook op het kerkhof. Een andere bekende Naaldwijker, die aan de Dijkweg ligt begraven, is schoolhoofd Biezeno. Hij vervalste in de oorlog persoonsbewijzen. Op de het kerkhof ligt eveneens architect Adriaan Dessing, die vele woningen in Naaldwijk tekende. Een bekend ontwerp van hem is slagerij Van Leeuwen in de Rembrandtstraat. Dessing had een bijbaan als organist in de Adrianuskerk. Een ander bekend fenomeen is Naaldwijk was de religieuze winkel van de familie Braun in de Molenstraat, waarvan Jacobus Braun aan de Dijkweg in Naaldwijk zijn laatste rustplaats vond.
Het Genootschap benadrukt dat het haar niet alleen gaat om de graven van bekende families. “Ieder graf telt. Het kerkhof is een ensemble van het sociale leven van katholiek Naaldwijk in de twintigste eeuw.”
