DOS Naaldwijk bruist van enthousiasme en saamhorigheid

Sport
Margreet Kuijvenhoven (l.) en Ramona Broekhuizen: "De vereniging staat als een huis."
Margreet Kuijvenhoven (l.) en Ramona Broekhuizen: "De vereniging staat als een huis." (Foto: Rolf van Koppen Fotografie)

DOS Naaldwijk, dat met turnen, dansen, acrogym en rhönrad vier disciplines kan aanbieden aan de 650 leden slaat zich kranig door de coronatijd. Matten en turntoestellen worden tegenwoordig naar buiten gesleept. De traditionele binnensport is voor even overgeleverd aan de weergoden.

door Marcel Zaat

Trainsters Ramona Broekhuizen en Margreet Kuijvenhoven geven tijdens het interview goed hun ogen de kost. Er ontgaat het duo weinig. Voor de entree van sporthal De Pijl liggen de matten uitgerold, draaien de rhönrads (grote hoepels) in het rond en worden er op trampoline en paard diverse kunstjes vertoond. Kuijvenhoven, maar liefst 40 jaar lid van de Naaldwijkse club, spreekt vol enthousiasme over de verrichtingen van de jonge leden. ‘’Tja, het is een hele omschakeling naar buiten, maar als je ziet met hoeveel plezier onze leden en assistenten hier bezig zijn geeft dat zoveel terug. Uiteindelijk kan je buiten niet met de gewenste opbouwende schema’s werken en moeten wij wat voorzichter zijn. Wij proberen de leden maximaal van dienst te zijn. De online lessen zijn ook niet altijd ideaal gebleken.’’

Improviseren

Tijdens de discipline acrogym volgt het duo naast de acrobatische verrichtingen op de mat ook nadrukkelijk de buienradar. De door de wind opwaaiende mat zorgt even voor een schrikeffect, maar een moment later is het torentje van drie gebouwd. ‘’In een sporthal kunnen wij spectaculairder aan de gang gaan. Het is nu improviseren, maar dat lukt ons prima,’’ vertelt Kuijvenhoven.

Ramona Broekhuizen, ook al weer 22 jaar lid van DOS, schetst de club als een échte familieclub waar het plezier boven aan staat. Prestaties zijn er zeker, maar tot een bepaalde hoogte. ‘’Natuurlijk worden er bij ons soms talenten opgemerkt, die ook wel eens vertrekken naar de verenigingen waar ze op een hoger niveau trainen, maar het gros keert na een periode toch weer terug. Meer trainen is in deze sport absoluut ook veel meer uren er in steken. Ook iets wat ouders wel eens vergeten.’’

Binding

Bij DOS zijn drie trainers en ongeveer vijftig assistenten actief. ‘’Wij stimuleren de oudere kinderen om in de jongere groepen als assistenten te komen helpen. Sommigen groeien door naar de functie van trainer. Daardoor hebben wij ook weinig assistentie van buiten af nodig’’, aldus Broekhuizen, die toevalligerwijs haar allereerste training op de club kreeg van Kuijvenhoven, met wie zij nu ook onderdeel is van de technische commissie. Schoolvoorbeeld van binding met de club.

Ook over bereidwilligheid onder de ouders heeft de vereniging niet te klagen. Waar men in andere takken van sport steeds meer last krijgt om het vrijwilligerslegioen rond te krijgen is de animo hiervoor bij DOS groot. Kuijvenhoven: ‘’Wij hebben in alle lessen een groepsapp voor ouders. Als er een evenement op het programma staat, is één berichtje vaak voldoende. Ook qua sponsoring hebben wij zo onze korte lijntjes lopen en daar zijn we heel blij mee.’’

Jong en oud

Zo een vijftig verschillende lessen worden er normaliter wekelijks op zes verschillende locaties in elkaar gezet. Van jong tot oud haalt er zijn plezier. Bij het dansen kunnen zelfs 3-jarigen al de eerste pasje maken en bij de masters zijn er een tiental 60-plussers, die dansend hun wat strammer wordende spieren soepel houden. ‘’Dat is het mooie van onze vereniging. Je bent lid van één club, maar je kan alle kanten op. Als ze turnen zat zijn, gaan ze dansen. Ideale oplossing toch’’, weet Broekhuizen.

Jubileum

Hoe ziet Broekhuizen het toekomstperspectief van de club? ‘’ Helaas hebben wij onze spectaculaire tweejaarlijkse uitvoering op 25- en 26 juni moeten cancelen, maar laten wij dan onze pijlen maar richten op het 100-jarige jubileum in 2023. De vereniging verdient dan een spetterend feest.’’