Tourspel al jaren een begrip onder Westlandse wielerliefhebbers

Sport
"Organisator Werner van Dijk trots op het iconische bord." (Foto: "Rolf van Koppen Fotografie")

Afgelopen zaterdag vond de start plaats van de 108e Tour de France. In Café Bij ‘t Hof in Honselersdijk wordt dan alweer voor de 41-ste keer het traditionele Tourspel gespeeld. De nostalgie druipt van deze Tourpoule af.

door Marcel Zaat

Alle deelnemers aan het spel worden nog handmatig op een ruim bemeten bord ingevuld en de spelregels zijn nimmer veranderd. Werner van Dijk is medeorganisator én recordhouder. Vijfmaal eindigde hij als eerste. “Wat goed is, moet je niet veranderen en verder is het grotendeels kennis, maar de factor geluk speelt uiteraard ook mee.”

Het bord neemt tijdens de Tour in Café Bij ‘t Hof, waar elke meter een wielerverhaal kent, een prominente plek in. Jan van Staalduinen, kroegeigenaar en vaste deelnemer heeft het spel zelf één keer gewonnen. “Ik kreeg aan de bar ooit eens een papiertje met de spelregels. Wij kunnen het eens proberen, dacht ik. Mijn vader Dirk was ook een groot wielerfan en dus was het spel snel opgezet.” In 1981 waren er 40 deelnemers en won sportjournalist Guido Bindels de allereerste keer, waarna Van Staalduinen zelf de tweede editie won. “Bernard Hinault ging de Tour winnen. Hij had alleen tijdritten gewonnen, maar de Franse pers vond het allemaal niet zo spectaculair. De laatste etappe op de Champs-Élysées speelde ik als enige Hinault met de joker. Hij won tussen de sprinters in. Precies genoeg voor mij om als eerste te eindigen.”

Iconisch bord

Aan het iconische bord ontstaan tijdens de Tour vele discussies. De betweter, die zeker weet dat ‘zijn sprinter’ gaat winnen, maar uiteindelijk ziet dat het welbekende ‘sprinttreintje’ hapert. De pechvogel, die in de bergrit zijn topfavoriet speelt met joker (verdubbeling punten), maar tot zijn afgrijzen ziet dat zijn renner ‘compleet door het ijs zakt’. Van Staalduinen kijkt het al jaren met genoegen aan. “Je kijkt naar de renner in vorm, is de aankomst voor een krachtsprinter of een souplessesprinter, is je renner sterk in de Alpen of juist in de Pyreneeën. Allemaal puntjes die je mee neemt met invullen. Parcourkennis is dus wel meegenomen en het leuke is dat je elke dag een nieuwe kans krijgt.”

Schuilnamen

Het prijzengeld komt uit het inleggeld en verder is er met elke etappe een gesponsorde dagprijs (de hoogste stijger in het klassement) te winnen. Op de slotetappe sponsort Van Staalduinen een buffet, waarna de prijzen worden uitgereikt. Werner van Dijk (54), die samen met Hidde van der Meer en Steef Gardien de organisatie op zich neemt is al heel wat jaartjes fanatiek deelnemer. Niet iedereen speelt in het spel onder zijn eigen naam. Zo prijken namen als Perestrooikaas, Johny Cowboy Schubba, SaZa en Kivilev op de winnaarsbokaal. Van Dijk won het spel onder de schuilnamen Helena, Balkenende, Jan Raas, Ullrich en Plukkie Al. Van Dijk: “Ik zag hier ooit eens met duiven korven dat bord staan. Dat trok mij aan. Sindsdien heb ik alle keren meegedaan en doe nu al weer heel wat jaartjes de organisatie. Hidde en Steef zijn de mannen van de computers en zij zorgen voor de dagelijks tussenstanden per mail. Ik ga dan iedere avond ‘effe naar ‘t Hof’ om de punten op het bord bij te werken.”

Groene handen

Nog voor het tijdperk van mails en mobiele telefoons was er alleen op het bord de tussenstand te zien en kon je alleen bellen of langskomen om in te vullen. Zo gebeurde het wel eens dat er net voor 12.00 uur ‘s middags nog wel eens een deelnemer met groene handen van het tomaten plukken even snel langs kwam om zijn favoriet van de dag door te geven. Van Staalduinen: “Waren mooie tijden. Nu gaat het veelal per mail. Je had vroeger wel eens bergetappes die om tien uur begonnen. Als er dan snel iemand uit het peloton vertrok werd deze renner nog wel eens doorgebeld als dagwinnaar. Dat mocht, want je kan tot twaalf uur invullen. Meestal werd het niks met deze renner.”

Zweetmomentje

Van Dijk heeft jaarlijks de drie Tour-weken in zijn agenda omcirkelt als vakantie. “Er gaat niets boven de Tour, het grootste wielerspektakel ter wereld. Ook het organiseren kost de nodige tijd. Ik ben soms wel blij met de rustdagen. Kan ik even bijkomen van alle stress. Er kunnen altijd dingetjes gebeuren tijdens een Tour en je wil toch ook geen foutjes in het spel maken.”

Twee jaar geleden werd de bergetappe naar Col de l’Iseran wegens modderlawines met 25 kilometer ingekort en door de Tour-organisatie geneutraliseerd. Egan Bernal won, maar er was geen officiële uitslag. Van Dijk kende destijds even een zweetmomentje. “Bernal stond door meerderen als dagwinnaar op het bord en vooral de mensen die hem met een joker gespeeld hadden waren niet blij, maar het staat nu eenmaal in de reglementen. Geen uitslag, geen punten.”

‘Een goede sprinter voor de laatste etappe bewaren’

Merle Meijer (22) uit Spijkenisse won vorig jaar het Tour-spel. Meijer is een nicht van organisator Van Dijk en maakt met haar racefiets graag toerritjes met haar vader. Zij deed voor de vierde keer mee en liet 151 concurrenten achter zich. “Mijn moeder deed vroeger ook altijd mee. Ik kijk op de site van wielerflits wie de favorieten zijn en dan maak ik een keuze. Uiteraard is het ook een kwestie van geluk en het is altijd spannend.” Vorig jaar had de winnares Primoz Roglic ingevuld als eindwinnaar en leverde sprinter Caleb Ewan, die zevende werd in de slotetappe naar Parijs net voldoende dagpunten op om de Tourpoule te winnen.