Voorzitter Sjaak Buijs ziet toekomst WWV zonnig in
WWV, beter bekend als Westland Wil Vooruit bestaat al weer zeventig jaar. Opgericht in 1951 heeft de wielerclub in Nederland en daarbuiten naam en faam opgebouwd. In het Naaldwijkse hotel Torenburg zaten de mannen van het eerste uur om de tafel. Via allerlei alternatieven als bij het Maasdijkse Café Rust Wat tot het Poeldijkse ‘Veiling Noord’ kwam de club in 1995 terecht aan de Broekpolderlaan in het recreatiebied De Wollebrand.
door Marcel Zaat
Onder aanvoering van voorzitter Sjaak Buijs, die nu een jaar de hamer in handen heeft, maakt de club mooie sprongen. “WWV is het paradepaardje van het wielrennen. Resultaten komen echter niet uit de lucht vallen, dus wij moeten binnen de club heel goed om ons heen kijken waar wij zaken in kunnen verbeteren. Ook sponsors willen soms resultaten zien. Het continue enthousiasmeren en ondersteunen van ons kader is hier een belangrijke opdracht in.”
WWV heeft vele grote wielrenners voortgebracht. Leo Duyndam, Leo van Vliet, Gerrit Solleveld, Michael Boogerd, Wilco Zuijderwijk, Jesper Asselman, Jos van Emden, Steven Kruijswijk en Tom Leezer zijn er lid geweest. Het Westlandse bolwerk onder de Nederlandse amateurwielrenners timmert nog steeds aan de weg. Zo heeft de 19-jarige Twan van der Drift, tegenwoordig rijdend bij de beloften van het veldrijden al meerdere nationale jeugdtitels op zijn naam geschreven en zwerven er tijdens het seizoen diverse wielrenners door heel Europa om prestaties neer te zetten. De club met meer dan 600 leden is er echter niet alleen maar voor de topsport. Ook de recreanten vinden er prima hun weg. Voorzitter Sjaak Buijs, met een scherp oog voor detail, wil de club verder omhoog helpen, maar wél binnen het familiaire gevoel. “ Wij willen een club zijn waar een ieder zijn sportieve ambitie in kwijt kan. Dat kan door de toppers om de podiumplaatsen te laten rijden, maar daarin ook de juiste aandacht aan onze recreatieve renners te geven.”
Nieuw parcours
Buijs (52), die eerder bij de club ook deel uit maakte van de sponsorcommissie en als vader van zoon Quinten, die inmiddels bij de elite-beloften rijdt, via de Rabobank dikke bandenrace in de vereniging WWV rolde, kijkt tevreden terug op zijn eerste jaar. “Wij hebben bij ons op het parcours het Renewi NK Jeugd mountainbike georganiseerd. Verder zijn er door het seizoen in alle disciplines echt mooie prestaties gereden. Ook is er een jaar geleden nieuwe LED-verlichting op ons parcours aangelegd en last but not least zijn wij met de gemeente in conclaaf over de vervanging van ons parcours. Er zijn goede gesprekken met de wethouder hierover. Het parcours ligt er nu 25 jaar en is écht aan vervanging toe. Volgend jaar hopen wij dit te realiseren. Ook de kantine staat voor een restyling. Als dit allemaal achter de rug is, staat er een duurzame topaccomodatie en kan WWV hiermee weer jaren vooruit.”
Transparantie
Jarenlang was Buijs voorzitter van de ledenraad van Flora Holland, had hij daarnaast verdere bestuurlijke functies en genoot hij ook diverse opleidingen. Heden ten dage is hij eigenaar van een potplantenkwekerij. Voldoende ervaring dus om een wielerclub als WWV te leiden. “ Voordat ik voorzitter werd heb ik in twee maanden tijd 80% van de actieve leden binnen de club gesproken. Ik wilde precies weten hoe de lijnen lopen. Als voorzitter ben je namelijk verantwoordelijk en met name ook op welk gebied kan ik de club helpen?. Ik heb de vraag uitgezet om mij continue op de hoogte houden. Als er een wedstrijd ergens is wil ik best gaan kijken, maar dan moet ik het wél weten. Is er wat of speelt er wat binnen de club, schiet mij aan. Transparantie. Simpel verhaal.”
Buijs komt uit een Liers gezin van maar liefst 17 kinderen. Mede daardoor heeft hij altijd van jongs af aan kunnen dealen met elkaar en verbinden waar het nodig is. “Met mensen omgaan leer je niet. Dat zit in je of niet. Bij WWV was mijn eerste taak om wat meer sturing te geven aan de sponsorcommissie. Dat is gelukt. Als ondernemer ben ik elke dag bezig om met ideeën het beter te doen. Ik wil bij ons nóg meer structuur aanbrengen met vele disciplines, maar er wel voor zorgen dat je een sportfamilie blijft.”
Prestaties
Ondanks alle coronaperikelen kon WWV toch nog de nodige prestaties bij elkaar rijden. Vooral bij de nieuwelingen blonken de WWV-toppers uit. Maar liefst drie nationale titels werden er opgeëist. Jan van Schaik werd Nederlands kampioen op de baan, Mees Vlot pakte de nationale titel bij het tijdrijden en Sjors Lugthart werd in het Drentse Wijster kampioen op de weg. Dit alles onder de bezielende leiding van ploegleider Mark Stijger, die het nieuwe seizoen de junioren onder zijn hoede heeft Bij de junioren greep Menno Huising een derde plaats bij het NK op de weg en een vijfde plaats op het EK veldrijden. Ook Tamar Spiero liet zich gelden. Bij het NK mountainbiken jeugd, wat op 25 september op het parcours bij WWV werd verreden waren er eerste plaatsen voor Arthur Garrat, Julia Herman en Mae Cabaca. Bij de elite/beloften waren er knappe prestaties met een tweede plaats op het NK mountainbike, een tweede plek bij een UCI veldrit in Spanje en een zege in de 24 uur van Le Mans. Buijs is er trots op, zo ook de prestaties van de ID-renners (wielrenners met een beperking). “Het is toch prachtig dat wij nu met Celine de Vreede en Jesse Flikweert twee Nederlandse kampioenen in ons midden hebben. Zij trainen ontzettend hard en maken veel plezier, een geweldig stel.”
Luisterend oor
Het ledenaantal van ruim 600 wordt binnenkort aangevuld met de toerders van TC Glazen Stad, die integreren binnen WWV. Buijs: “Ideaal, er komen dan toch een 100 leden bij. Ook weer goed voor de baromzet en wij hebben bovendien de ruimte. Zo zie je dat er bij WWV voor iedereen plek is. Recent hadden wij weer een aantal mensen die het dernyrijden zo leuk vinden. Dat kost voor een avondje voor niet-leden 6 euro. Als je lid bent kan je het hele seizoen gratis rijden. Praten met potentiële leden en verder het contact met alle leden goed onderhouden. Een luisterend oor bieden is belangrijk. Kom je weer op het verbinden van mensen uit.”
---
Gerrit Solleveld
Ere-lid en oud-prof Gerrit Solleveld (60) bewaart warme herinneringen aan de tijd dat hij als klein jongetje ‘op Veiling Noord’ voor WWV reed en vind de Westlandse club nog steeds een van de mooiste verenigingen van Nederland. “WWV was en blijft gewoon een bolwerk. Zij behoren tot de top van het Nederlandse amateurwielrennen en dat al jaren lang.” Solleveld, die twee Touretappes won en in 1986 in de rode trui in Parijs werd gehuldigd als winnaar van het tussensprintklassement, komt met regelmaat nog bij de club. “Op zaterdagmiddag fiets ik met wat trimmers een ‘rondje Aap’ zoals wij dit noemen. Vertrekpunt is altijd WWV. Prachtig als ik dan 100 van die mountainbikertjes klaar zie staan om hun ronde door de omgeving te rijden. Ik denk altijd, daar kan zomaar opeens de nieuwe Mathieu van der Poel tussen staan. Bij onze terugkeer drinken wij altijd even een drankje op de club en dan druppelt de door de modder besmeurde jeugd binnen. Ik geniet daarvan.”
